सोच्दै जादा, धेरै टाडा पुग्दा, कस्ट पाउदा
तिम्रो शव्दमा जीवित आत्मा खोज्दा
अनकन्टार कुनामा, भुलेर पछी पुग्दा
आत्मग्लानिले मेरो रुखो मनलाई ढाक्दा
बच्चु भनि ति तिरबाट एकहोरो भाग्दा
अब म पस्ततापले नै मारिन्छु भन्ने लाग्दा
आफ्नै धैर्यले मनको गाडी चलाउन छोड़दा
म लुक्दा लुक्दै, फेरी बच्न लुक्दा
सम्तिएर फेरी एकचोटी पिंजडाबाट छुट्दा
धैर्य धारण गर्ने मेरा आशा बढ्दा
विलाशी मनलाई कौलाशी विरह भाका हाल्दा
म थकित भए तिम्र सब्दमा व्यथा डाल्दा
सुख र दुखको समिश्रणमले मनलाई पुकार्दा
मेरो बेथाहरुलाई तिम्रै शव्दमा सार्दा
दुख र सुख नै जीवन भन्ने बुज्दै जादा
हो म पागल भाको हो शब्द खोज्दै जादा.....
